مدیریت کمی و کیفی آبخوان دشت رامهرمز با استفاده از مدل ریاضی در MODFLOW و MD3DMS

      مدلسازی یکی ازروشهای غیر مستقیم مطالعه منابع آبهای زیرزمینی است که بعلت کارایی بالا و هزینه کمتر نسبت به روشهای دیگر در حال حاضر توجه زیادی رابه خود جذب نموده است. مطالعه حاضربا استفاده ازنسخه مادفلویPMWIN 5.3  در دشت رامهرمز در استان خوزستان صورت گرفته است. منطقه مورد مطالعه 267 کیلومتر مربع است که به یک لایه با 7735سلول تقسیم شده است. نتایج اندازه­گیری سطح ایستابی و غلظت نیترات، داده­های لیتولوژیکی، پارامترهای هیدروژئولوژیکی وداده­های بارندگی در مدل مورد استفاده قرار گرفتند و با مدلهای MODFLOW و MT3DMS واسنجی و صحت­سنجی گردیدند. برای حصول به مقادیر بهینه هدایت هیدرولیکی، جریان مرزی، آبدهی ویژه و نفوذ ناشی ازبارندگی و آب برگشتی ازچاه­ها، مدل جریان از مهر 1388 تا شهریور 1389 به مدت یک سال واسنجی و از مهر 1389 تا آخر اسفند 1389 به مدت شش ماه صحت­سنجی شد. پس از واسنجی و صحت­سنجی مدل جریان، مدل انتقال آلودگی نیترات به مدت شش ماه از خرداد 1389 تا آبان 1389 واسنجی و طی یک دوره دو ماهه در مهر و آبان 1389 صحت­سنجی شد. نتایج حاصل از بیلان مدل کمی تحت سناریوهای مدیریتی مختلف نشان داد که آبخوان قابلیت تحمل تنش­های شدید را داراست و با مدیریت صحیح می­توان از آب آبخوان جهت توسعه کشاورزی منطقه استفاده کرد. از نظر کیفی نیز آبخوان در مرحله گذر از خط 50 درصد آلودگی است که با توجه به سناریوهای مختلف و با برنامه­ریزی مناسب می­توان طی طولانی مدت آبخوان را پاکیزه کرد. .